Cienie pod oczami- można je leczyć
To jedna z tych przypadłości, która dotyka większą część naszego społeczeństwa. W wielu przypadkach cienie pod oczami to przede wszystkim efekt zaniku tkanki podskórnej. Warto zauważyć, że skóra pod powieka jest zawsze najcieńsza w porównaniu z innymi okolicami ciała człowieka. Zmiany skórne bardzo często spowodowane są przez promienie słoneczne oraz także przez zaburzenie pigmentacji, które może być wywołane przez chorobę. Oczywiście najlepszym rozwiązaniem dającym nam długotrwały efekt jest odpowiedni zabieg, który możemy wybrać między innymi z szerokiego wachlarza, jaki mamy do dyspozycji, jeśli chodzi o medycynę estetyczną. W takich przypadkach zabiegi z udziałem kwasu hialuronowego wydają się być najlepszym wyjściem. Wiele zależy od nas, ale to my powinniśmy dobierać właściwe rozwiązania a medycyna estetyczna umożliwia nam tylko skuteczne pozbycie się problemu, co jest bardzo ważne dla pań. Oczywiście cienie spod oczu możemy również usunąć przy pomocy mezoterapii. Wybór metody ma znaczenie.
Leniwa powieka- ptoza
Ptoza (łac. ptosis) ? opadnięcie powieki, objaw porażenia mięśni powieki oka. Schorzenie to jest wadą rozwojową spotykaną najczęściej u dzieci, występującą często rodzinnie. Objawia się jedno lub obustronnym opadnięciem powiek i częściowym przysłonięciem gałki ocznej. Istnieje również rzadziej spotykana nabyta forma choroby. Ptoza jest także jednym z objawów zespołu Hornera i miastenii (łac. myasthenia gravis).
Wada ta może być całkowicie lub częściowo skorygowana chirurgicznie poprzez wzmocnienie mięśni, bądź przy pomocy specjalnych okularów z przesłoną na zdrowe oko, która zmusza chore oko do większej pracy i wzmocnienia mięśni.
Pseudoptoza (łac. pseudoptosis) ? schorzenie przypominające ptozę jednak o etiologii innej niż porażenie mięśnia unoszącego powiekę górną.
Pseudoptoza statyczna ?? spowodowana obniżeniem kostnego przyczepu więzadła bocznego powiek do dołu (np. przy złamaniu jarzmowo-oczodołowym) z następowym zwężeniem szpary powiekowej i pogłębieniem fałdu powiekowego
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ptoza
Otaczając wejście do oczodołu zaczyna się
Mięsień okrężny oka (łac. musculus orbicularis oculi) - najsilniej rozwinięty mięsień z grupy mięśni otoczenia szpary powiekowej. Otaczając wejście do oczodołu zaczyna się i kończy na przyśrodkowej ścianie oczodołu. Od tej części odchodzą dwie cienkie warstwy włókien mięśni, które przebiegają łukowato w powiece górnej i dolnej, pokrywając od przodu tarczki powiekowe. Poza woreczkiem łzowym jest pasmo włókien tzw. część łzowa, która ma wpływ na mechanizm odpływu łez. Skurcz części oczodołowej mięśnia okrężnego powoduje zaciskanie powiek, natomiast skurcz części powiekowej powoduje spokojne zamykanie powiek. Część mięśnia, którego włókna biegną do kości czołowej i skóry brwi i łączą się z mięśniami nosowymi to mięsień marszczący brwi. Skurcz tego mięśnia powoduje powstanie pionowych fałd skóry między brwiami.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mięsień_okrężny_oka